«Өзге тілдің бәрін біл, өз тіліңді құрметте» — деп бабаларымыз айтқандай, әр ұлт өз тілінің сақтап қалуына, дамуына, жойылып кетпеуіне күш жігер жұмсауы керек. Тіл – ұлттың тарихы мен тағдыры, тәлімі мен тәрбиесі.
Қазақ тілі тарихында орын алған түрлі қиындықтар мен дағдарыстардан өткенін білеміз. Соған қарамастан тілімізді сақтап қалу мен дамыту аясында 1989 жылы 11 қыркүйекте «Тіл туралы» заң қабылданды. Заңда «Тіл – халықтың ұлы жетістігі, әрі оның ажырамайтын және бөлінбейтін белгісі» делінген.
Ата – бабаларымыз тілімізді сақтап қалу үшін қанша күш жігерлерін жұмсады, өмірдің сынағымен арпалысты. Ана тілінің күші мен құдіретін туған халқымыз әуелден – ақ бағдарлап сөз өнерін «бар өнердің басы» деп санаған. Мысалы: «Өнер алды – қызыл тіл», «Тіл тас жарады, тас жармаса бас жарады», «Тоқсан ауыз сөздің, тобықтай түйіні бар» сөздері халқымыздың орынды сөзге қандай мән бергенін көрсетеді. Абайдың даналығына, Махамбеттің батылдығына, Бұқардың ақылгөйлігі мен халқына деген жанашарлығына, Абылайдың данышпандылығына, Бөгенбай мен Қабанбайдың ерліктеріне сүйсініп, рухани өмірімізге азық етеміз.
Ұлтымызды сақтап қалу үшін, қазақ тіліміздің дамуына әр қазақ азаматы ат салысуы керек.
Тараз қаласының әкімшілік құқық бұзушылықтар
жөніндегі мамандандырылған соты әкімшісінің
бас маман — сот отырысының хатшысы А.Тажиева.